رژیم آخوندی حاکم بر ایران به شدت بر تعداد اعدام‌ها در سراسر کشور افزوده است، زیرا ۷۱ اعدام در طول یک ماه و ۲۸ اعدام تنها در یک هفته به دار آویخته شدند. دبیرخانه ائتلاف اپوزیسیون ایران، شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) در 25 اوت بیانیه‌ای صادر کرد که اسامی، تاریخ و مکان اعدام‌های اخیر را در ماه اوت اعلام کرد. در ماه مارس، رژیم آخوندی 14 زندانی را در چندین شهر اعدام کرد.
این پاسخ آخوندها به موج فزاینده اعتراضات مردم از همه اقشار در ایران است. تمرکز مقامات رژیم بر جلوگیری از چنین موج جدیدی از اعتراضات است که باعث خیزش دیگری می‌شود که می‌تواند کشور را تا ته قلب تکان دهد در زمانی که ده‌ها میلیون نفر با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند و بسیاری از شهرها با کمبود شدید آب مواجه هستند.
سال اول ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی شاهد افزایش چشمگیر اعدام ها در سراسر ایران بوده است. متأسفانه، آنچه در غرب و رسانه های جریان اصلی مورد توجه قرار نمی گیرد این واقعیت است که این موج اخیر مجازات اعدام در ایران با مماشات غرب در جریان مذاکرات هسته ای در حال انجام با رژیم آخوندها همزمان است. هرچه امتیازات بیشتری به تهران داده شود، مقامات رژیم جسارت بیشتری پیدا می کنند تا ایرانیان بیشتری را بدون هیچ پاسخگویی از سوی جامعه بین المللی به پای چوبه دار بفرستند.
سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن، و سازمان های حقوق بشر در سراسر جهان باید رژیم ایران را محکوم کرده و برای توقف اعدام در ایران اقدام کنند. باید یک کمیته حقیقت یاب بین المللی برای بازدید از زندان های ایران و ملاقات شخصی با زندانیان اعزام شود. تهران باید ببیند که پرونده نقض هولناک حقوق بشر به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع شود و مقامات ارشد رژیم از جمله رهبر معظم انقلاب علی خامنه ای و رئیسی با عدالت روبرو شوند.e.
در ماه می، عفو بین‌الملل هشدار داد که ایران بیشترین تعداد اعدام‌ها را در سال 2021 از زمانی که ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور این رژیم شده است، داشته است.
ایران با اعدام حداقل 314 نفر (از حداقل 246 نفر در سال 2020) بیشترین سهم از این افزایش را به خود اختصاص داده است. این بالاترین میزان اعدام از سال 2017 تاکنون است. بر اساس گزارش عفو بین‌الملل، نقض قوانین بین‌المللی که استفاده از مجازات اعدام را برای جنایاتی غیر از جنایاتی که شامل قتل عمدی است، ممنوع می‌کند. تعداد واقعی اعدام ها به احتمال زیاد بیشتر است.
رژیم ایران با جامعه‌ای رو به رشد ناآرام مواجه است که اعتراض‌ها در هر گوشه‌ای از کشور به‌طور منظم در حال افزایش است. ایران با یک بحران اقتصادی مواجه است که ناشی از فساد، سوء مدیریت و امتناع رژیم از عقب‌نشینی از سیاست‌های مخرب خود از جمله بمب‌های هسته‌ای، موشک‌های بالستیک و تروریسم است.
در حالی که بسیاری از اعتراضات ناشی از مشکلات اقتصادی است، آنها به سرعت به تظاهرات کامل ضد رژیم تبدیل می شوند که خواستار تغییر رژیم هستند. در ماه‌های گذشته، ایران شاهد چندین دور اعتراضات شدید بوده است که در آن معترضان با نیروهای امنیتی درگیر شده و از عقب‌نشینی در مقابل نیروهای سرکوبگر رژیم خودداری کرده‌اند.
در چنین شرایطی، رژیم به جای پاسخگویی به مطالبات عادلانه مردم، سرکوب و سرکوب را دو چندان کرده است. موج جدید اعدام ها همزمان با اقدامات سرکوبگرانه دیگر در مدارس، دانشگاه ها و ادارات دولتی آغاز می شود. هدف رژیم ایجاد فضای ترس و ارعاب در سراسر جامعه ایران است.
به همین دلیل است که ما شاهد ظلم و اعدام بیشتر به موازات فروپاشی اقتصاد کشور و سوق دادن افراد بیشتری به سوی فقر هستیم.
اما تاریخ رژیم های دیکتاتوری نشان داده است که سرکوب های سنگین و اعدام ها نتیجه معکوس خواهد داشت. زمانی فرا می رسد که چنین اقداماتی نه تنها نمی تواند نگرانی های دیکتاتور را کاهش دهد، بلکه در واقع آتش نارضایتی های اجتماعی را بیشتر می کند. این مرحله خطرناکی است که رژیم آخوندی در حال حاضر با آن مواجه است.